جیره نویسی طیور

در فرمول نویسی جیره‌های غذایی طیور و از جمله مرغ‌های تخمگذار، از دی یا منوكلسیم فسفات برای تأمین فسفر استفاده می‌گردد. منابع مختلف مقادیر متفاوتی از فسفر قابل جذب را در گله‌های مرغ تخمگذار پیشنهاد می‌كنند؛ كه با توجه به گرانی نسبی این مواد مصرف اضافی آن در جیره‌های غذایی می‌تواند باعث افزایش قیمت تمام شده دان گردد.

مقدار فسفر قابل جذب مورد نیاز به ازاء هر مرغ در روز، در NRC چاپ سال ۱۹۸۴ برابر با ۳۵۰ و در NRC چاپ سال ۱۹۹۴ برابر با ۲۵۰ میلی گرم تعیین شده است. محققین تغذیه طیور در دانشگاه كانادا در آزمایشی نشان داده‌اند كه مقدار ۳۰۰ میلی گرم فسفر قابل جذب در شرایط عادی كاملاً برای هر مرغ تخمگذار در روز كافی می باشد. كه این مقدار برابر با ۳/۰ درصد فسفر قابل جذب در جیره غذایی و به شرایطی كه هر مرغ روزانه ۱۰۰ گرم دان مصرف كند، خواهد بود. باید توجه داشت كه در صورت كاهش و یا افزایش مصرف سرانه دان، درصد فسفر قابل جذب طوری باید تعدیل گردد؛ كه هر مرغ روزانه ۳۰۰ میلی گرم فسفر قابل جذب را دریافت كند.

همین محققین نشان داده‌اند كه مصرف سرانه ۴۰۰ میلی گرم فسفر قابل جذب توسط هر مرغ در روز هیچ گونه اثر مثبتی در عملكرد گله نداشته؛ ولی با افزایش فسفر دفع شده باعث آلودگی منابع آبی گردیده است. مصرف ۲۰۰ میلی گرم فسفر قابل جذب در روز توسط مرغ از شروع تولید تا سن ۳۲ هفتگی هیچ‌گونه اثر سوئی را به همراه نداشته ولی بعد از آن باعث كاهش تولید گردیده است.