تزریق درون تخم‌مرغ جنین‌دار

یکی از روش‌های تزریق در صنعت مرغ، تزریق داخل جنین می‌باشد. تزریق داخل جنینی می‌تواند در زمان‌های مختلفی انجام گیرد. اما معمولا بین ۱۷-۱۹ روزگی صورت می‌گیرد. این نوع تزریق با سوزن شماره ی ۲۳ که طولی برابر ۲.۵ سانتی متر دارد صورت می گیرد. زمانی که بین روز های ۱۷-۱۹ تزریق صورت می گیرد بین ۲۵ الی ۷۵ درصد ماده ی تزریقی به نواحی گردن و شانه و مابقی به قسمت های خارج جنین تزریق می شود. تزریق داخل تخم مرغ جنین دارد اهداف مختلفی دارد. یکی از اهداف آن ایمن سازی پرنده در برابر عوامل پاتوژن می باشد. واکسیناسیون به این روش باعث ایمن شدن پرنده نسبت به عواملی که آن را در مزرعه تحدید می کند می شود و همچنین بر خلاف واکسیناسیونی که به روش تزریق و بعد تولد جوجه انجام می شود استرسی به جوجه وارد نمی کند.

عیب برای این نوع تزریق می توان در نظر گرفت

۱_ امکان آلوده شدن جنین به قارچ هایی چون آسپرژیلوس.

۲_ تزریق در جای نادرست به جنین در تخم مرغ های مادران جوان (تخم مرغ های کوچک) دارند.

می توان با کنترل شرایط بهداشتی و بکار گیری درست سطوح امنیت زیستی در کارخانه جوجه کشی عیب اول را برطرف نمود و همچنین با دست کشی می توان عیب دوم را نیز تا حدودی برطرف نمود. همانطور که گفته شد تزریق واکسن فقط یکی از مواردی است که می توان در این نوع روش تزریق انجام داد امروزه مواد مغذی، آمینو اسید ها، سیتوکاین ها، ویتامین ها و … را نیز می توان تزریق نمود و حتی امروزه مطالعاتی درمورد تزریق عصاره بره موم نیز صورت گرفته. هرکدام از این نوع تزریق ها خواص و منفعت های خود را دارد برای مثال تزریق مواد غذای و حتی برخی از قند ها به جوجه هایی که زود تر از بقیه در هچر به دنیا آمده اند کمک می کند تا دو الی سه روز باقی مانده را پشت سر بگذارند و به علت عدم دسترسی به غذا دچار آسیب نشوند و همچنین جلوی مصرف آنتی بادی های مادری که در زرده موجود می باشد را می گیرد چون زمانی که جوجه در معرض گرسنگی قرار می گیرد نیاز خود را از سوزاندن موادی که در کیسه ی زرده قرار دارد تعمین می کند حال اینکه بخشی از این زرده پادتن مادری می باشد درواقع تزریق قند نه تنها به تامین انرژی پرنده کمک می کند بلکه باعث می شود ایمنی مادری ازبین نرود و جوجه در روز های ابتدایی نسبت به بعضی بیماری ها ایمن باشد. از موارد دیگری که می توان به جنین تزریق کرد ویتامین ها می باشد مثل ویتامین ب که یک کو فاکتور برای تامین انرژی از طریق زرده می باشد و با توجه به محلول بودن این ویتامین در آب و لیپیدی بودن تخم مرغ مقدار آن در تخم مرغ بسیار ناچیز است و از طرفی اگر گله ی مادر از نظر تغذیه نیز درست اداره نشده باشد مقدار آن بشدت کاهش می یابد این کمبود ویتامین ب نه تنها برای جوجه هایی که زودتر از بقیه در هچر متولد شده اند مشکل زا خواهد بود بلکه برای جوجه های که دیرتر نیز تفریخ شده اند ایجاد مشکل می کند و با تزریق این ویتامین مشکلات برطرف می شود. یکی از مواردی که می توان به جنین تزریق کرد آمینو اسید ها می باشند برای مثال تزریق ال-آرژنین می تواند باعث افزایش بیان ژن های عضلات سینه، کاهش نواقص هسته ای گلبول های قرمز، کاهش پروتئین های شوک حرارتی و… می شود.

منابع

صدرزاده، اوستا (۱۳۹۵)، “ بیماری های طیور و مدیریت مزارع مادر“، مولف، چاپ اول

(۱۳۹۶)، “مدیریت  پیشگیری از بیماری های طیور“، مولف، چاپ سوم

Allur subramaniyan Sivakumar، (۲۰۱۹)، “Effect of In Ovo Injection of L-Arginine in Different Chicken Embryonic Development Stages on Post-Hatchability, Immune Response, and Myo-D and Myogenin Proteins”, www.mdpi/journal/animals