تعریف بیماری لمپی اسکین (LSD ):

نوعی بیماری عفونی، حاد تا مزمن، عموماً با ضایعات پوستی در گاوها است. که بوسیله ویروس (POX Virus ) بروز می‌کند. بیماری عمدتاً بوسیله حشرات گزنده منتقل می گردد

علائم بیماری لمپی اسکین:

تب ۴۱-۴۰ درجه سانتی گراد، بی اشتهایی، کاهش شیر، ریزش بیش از حد اشک، ترشحات بینی و بزاق، علائم تنفسی، ظهور ندول‌های پوستی مشخص به ابعاد ۵۰-۵ میلی متر که از فاصله دور بصورت دسته موی سیخ دیده می‌شود، تب ۴۰ تا ۴۱ درجه سانتیگراد به مدت ۶ تا ۷۲ ساعت، ریزش دائمی بزاق، تورم غدد لنفاوی، ظهور برجستگی جلدی، عفونت ریه و مشکلات تنفسی، سرفه، التهاب و تورم در پاها بین ۲ دست و عدم تمایل به راه رفتن از جمله علایم این بیماری است.

راه‌های پیشگیری از بیماری لمپی اسکین:

– به منظور جلوگیری از بروز بیماری، دام‌های خود را واکسینه نمایید.
– در زمان شیوع بیماری، از خرید دام و وارد کردن دام به گله خود پرهیز نمائید. زیرا دامی که سالم به نظر می‌رسد، ممکن است آلوده باشد و چند روز دیگر بیماری را نشان دهد.

– حیواناتی که در اثر بیماری تلف می‌شوند؛ منبع انتشار میکروب و بیماری در محیط هستند. بنابراین برای جلوگیری از انتشار بیماری، باید لاشه‌ها را دفن کرد.
– اگر در گله خود بیماری را مشاهده نمودید، ضمن اطلاع رسانی به دامپزشکی، به سرعت دام‌های بیمار را از دام‌های سالم جدا کرده و تا پایان بیماری و بهبود کامل، آن‌ها را جدا نگهداری نمائید.

– علوفه و یونجه مورد نیاز دام‌های خود را از جاهای مطمئن و عاری از بیماری تهیه نمائید.
– سمپاشی هفتگی جایگاه دام و بدن دام به منظور کاهش جمعیت حشرات ناقل بیماری ضروری است.

– محل‌های مرطوب در اطراف دامداری‌ها که موجب تکثیر وتزاید پشه می‌گردند، در صورت امکان خشکانده شوند تا شرایط مناسب برای تکثیر پشه‌ها وجود نداشته باشد.

– محیط نگهداری دامها بایستی عاری از پشه و مگس‌های خونخوار باشد و فضولات دامی بطور مرتب جمع آوری و از محوطه دامداری خارج شوند.

 عوارض ابتلا به بیماری:

تا ۴۵ درصد گله می‌تواند به بیماری دچار شود و تا ۱۰ درصد گله می‌تواند از بیماری تلف گردد.

• بیماری باعث لاغری مفرط (بدلیل عدم تمایل به غذا خوردن) می‌شود؛

• کاهش شیر بصورت موقتی و یا حتی دائمی رخ می‌دهد؛

• کاهش و یا ازبین رفتن باروری در گاوهای نر و ماده رخ می‌دهد؛

• سقط جنین دیده می‌شود؛

• صدمات دائمی و ‌همیشگی به پوست وارد می‌شود.

خسارات اقتصادی بیماری لمپی اسکین:

• کاهش درآمد عمدتاٌ بدلیل کاهش تولید (مرگ و میر، شیر و گوشت، سقط جنین، کاهش باروری و صدمه زدن به پوست) و افزایش مخارج ناشی از خرید دارو جهت درمان حیوانات بیمار می‌باشد.

حساس‌ترین و مقاوم ترین گاوها به بیماری:

گاوهای نژاد اروپایی، حساس‌تر از گاو‌های کوهان‌دار می‌باشند. گاوهای نژاد لبنی مانند جرسی و گرنزی ایرشایر به عنوان به ویژه مستعد شناخته می‌شوند.

در تعدادی از مقالات گزارش شده است که برخی از گاو‌ها به شکل طبیعی مقاوم به بیماری هستند. چراکه تنها ۴۰ تا۵۰ درصد از دام‌هایی که به شکل تجربی آلوده شده‌اند ضایعات را نشان دادند.

گاوها در هر سنی می‌توانند آلوده شوند.

گوساله‌ها و گاوهای شیرده، بیشترین حساسیت را نسبت به بیماری لمپی اسکین دارند.

گاوهایی که به صورت سالانه واکسیناسیون می‌شوند، با احتمال کمتری به بیماری دچار می‌شوند. گاوهایی که از بیماری جان سالم به در برده‌اند دیگر به بیماری دچار نمی‌شوند.

گوساله‌های زیر ۶ ماه سن در صورتی که از شیر مادران واکسینه و مصون استفاده کرده باشند در مقابل بیماری مصون هستند.

راه‌های انتقال لمپی اسکین:

• تماس با گاوهای بیمار

• محصولات خام دامی

• تجهیزات و وسایل آلوده به ویروس (ویروس در مایع منی دام آلوده تا ۲۲ روز شناسایی شده)

• نوشیدن شیر آلوده توسط گوساله شیرخوار

راه درمان

هیچ درمان ضد ویروسی خاصی برای بیماری وجود ندارد. اگر سیاست ریشه‌کنی علیه بیماری در منطقه‌ای مد نظر نباشد، دام‌های بیمار بایستی تحت درمان حمایتی قرار گیرند؛ که شامل کاهش تب (مهمترین چیزی که باید بهش توجه شد) تقویت دام، پانسمان زخم و آنتی‌بیوتیک‌تراپی سیستمیک برای جلوگیری از عفونت‌های پوست و یا ذات‌الریه و….. است. آب و غذا بایستی به دلیل ناتوانی و ضعف دام به راحتی‌ در دسترس دام قرار گیرد.