Ring worm یا درماتوفیتوزیس به عفونت پوست، مو وپنجهی حیوان که توسط نوع خاصی از قارچ هاایجاد میشود اطلاق میگردد. عامل این بیماری در 70% مواقع قارچ میکروسپوریوم کنیس، 20% قارچ میکروسپوریوم جیپسئوم و 10% میکروسپوریوم منتاگروفایستیس میباشد. در حیوانات با سن کم، ضعیف و در نژاد یورکشایر تریر این عفونت میتواند مقاوم وگسترده باشد. این قارچ عفونی بهراحتی توسط محیط منتقل میشود و همچنین انسان میتواند بااین قارچها به این بیماری مبتلا شود.
معرفی:
بیماری قارچی پوست، مو، پنجه و گاهی گوش حیوانات است که توسط انواع خاصی از قارچ میکروسپوریوم ایجاد شده و قابل انتقال به انسان میباشد.
این بیماری اکثرا دراثر تماس باحیوانات آلوده یا اشیای آلوده مانند وسایل منزل، ابزار نظافت و اصلاح حیوان گسترش مییابد. موهای آلوده به اسپور این قارچ منابع مهمی برای شیوع بیماری هستند؛ اما باید توجه داشت که همیشه تماس منجر به عفونت نمیشود و ایجاد عفونت و بیماری به گونههای قارچی و عوامل میزبان از جمله سن، جنس، نژاد، سلامتی و ایمنی بدن، وضعیت سطح پوست در معرض، چربی و رطوبت پوست ، نظافت و تغذیه بستگی دارد. عفونت منجر به مقاومت کوتاهمدت در برابر عفونت مجدد میشود. دربیشترمواقع درماتوفیتها فقط در سلولهای مرده پوست و مو رشدمیکنند و عفونت با رسیدن به سلولهای زنده یا بافت ملتهب متوقف میشود؛ همچنین باایجاد التهاب و فعالیت ایمنی میزبان، گسترش بیشتر عفونت متوقف میشود، اما این روند ممکن است چندین هفته طول بکشد.
انتقال:
تماس با حیوان یا فردآلوده و یا اشیاء آلوده به اسپور قارچ مانند وسایل اصلاح حیوان.
بیماریزایی:
بهگونه قارچ و عوامل مستعدکننده موجود در میزبان از جمله ویژگی پوست مانند چربی و رطوبت پوست، سن، جنس، نژاد، ایمنی بدن و… بستگی دارد.
درسگهای آلوده تکههای پوستی درحال ریزش و موی شکسته و شورهی مو ایجاد میشود و ممکن است برآمدگیهایی مانند آکنه روی پوست ایجادگردد، پوست ملتهب شده وگاهی نقاط تیره رنگ روی پوست و سرپستان ها ظاهر میشود؛ صورت، نوک گوش، دم و پاها شایعترین مکانهایی است که توسط قارچ آسیب میبینند.
درماتوفیتوزیس با کشت قارچ، معاینه با لامپ uv (لامپ وود) و معاینه مستقیم میکروسکوپی مو تشخیص داده میشود.کشت قارچی مو ونمونههای خراش از مناطق آسیبدیده دقیقترین روش تشخیص هستند.
علایم:
التهاب وقرمزی پوست، خارش، به وجودآمدن نقاط تیرهرنگ روی پوست یا سرپستانها و گاهی ظهور آکنهپوستی، ریزش پوست، مو و ایجاد شوره در موها و شکنندگی آنها. نوک گوش، صورت، دم و دست وپا بیشتر مستعد این آلودگی هستند.
تشخیص:
معاینه پوست و مو با لامپ uv، معاینه میکروسکوپی مو و تهیه کشت قارچی ازمو و نمونه برداشته شده از محل ضایعه
درماتوفیتوزیس در حیوانات و انسانهای بالغ و سالم ممکناست بدون درمان و باتقویت سیستم ایمنی از بینبرود، اما ممکن است درمان، سرعت بهبودی را افزایش و سرعت پخش قارچ در محیط راکاهش دهد. بهمنظور درمان درماتوفیتوزیس از شامپوهای ضدقارچ برای پوست و پوشش مویی بدن واز داروهای موضعی ضد قارچ و ضد التهاب وآنتی بیوتیکهای موضعی جهت جلوگیری از عفونت ثانویه استفاده میشود؛ در موارد مزمن و شدید بیماری و اغلب برای نژاد یورکشایر تریر مصرف داروهای خوراکی برای درمان سیستماتیک قارچ ضروری است. برای تمیزکردن محیط زندگی حیوان خانگی میتوان از سفیدکننده رقیق شده استفادهکرد.
درمان:
درموارد خفیف درمان نیاز به درمان نیست به علت عوارض نامطلوب داروهای ضدقارچ، درمواردیکه با ضعف و ایمنیکم میزبان و یا مزمن شدن این بیماری مواجه هستیم میتوان با توجه به تشخیص دامپزشک از شامپوها و پماد های ضد قارچ و ضدالتهاب و گاهی آنتی بیوتیک های موضعی و یا داروهای خوراکی در مورد شدیدتر استفاده نمود.
پیشگیری:
جلوگیری از ایجاد عوامل مستعدکننده بیماری مانند رطوبت زیاد پوست و بهم خوردن فلور میکروبی سطح پوست که اینکار میتواند با شستشوی زیاد حیوان حاصل گردد. ضدعفونیکردن وسایل و محیط آلوده با محلول رقیق سفیدکننده وعدم ارتباط مستقیم با فرد یا حیوان آلوده.
توصیه:
دامپزشک میتواند درمورد هر نوع درمانی که ممکناست برای حیوان خانگی شما مناسب باشد اطلاعاتی در اختیارتان قراردهد و در مورد اقدامات احتیاطی که باید برای جلوگیری از انتقال این عفونت و ایجاد بیماری در خود و اعضای خانواده انجام دهید به شما مشاوره دهد.