انگشتان در تک سمی‌ها تشکیل شده است از پا (foot) و بخلوق؛ که شامل بند انگشت بالایی (proximal phalanx)، بند انگشت میانی (middle phalanx)، بند انگشت تحتانی (distal phalanx) و بافت‌های اطراف آن می‌باشد.

در مواقعی که دررابطه با ساختاهای اندام حرکتی قدامی بحث می‌شود، از اصطلاح کف دستی (palmar) استفاده می‌شود و درمورد اندام حرکتی خلفی، از اصطلاح کف پایی (plantar) استفاده می‌شود.

سُم از بافت پیوندی کوریوم (connective tissue corium یا dermis)، بالشتک انگشتی (digital cushion)، استخوان بند سوم (استخوان کافین)، غضروف‌های متصل به استخوان کافین، مفصل کافین (distal interphalangeal (coffin) joint)، استخوان ناویکولار( distal sesamoid (navicular) bone), بورس ناویکولار (podotrochlear bursa(navicular bursa)، رباط های متعدد موجود در سُم، محل الحاق تاندون‌های بازکننده مشترک (Common digital extensor)، عضلات خم کننده عمقی (deep digital flexor muscles)، رگ‌های خونی و اعصاب تشکیل شده است.
به طور کلی سُم در اسب از ۳قسمت دیواره سُم (Hoof wall) , کف سُم (sole) و جسم قورباغه‌ای ( frog) تشکیل شده است.
دیواره سُم از ناحیه کف به سمت نوار تاجی (coronary band) یعنی جایی که پریوپل (perioplic)، شامل بافت شاخی نرم، درمحل اتصال به اپیدرم پوست در نیم تاج (coronet) قرار دارد گسترش می‌یابد.دیواره سُم در جلو، پنجه (toe)، در سمت داخلی و خارجی، کوارتر (Quarters)، و در عقب سُم، پاشنه (Heel)، نامیده می‌شود.

---

همچنین بخوانید:

معرفی تصویری اسب ترکمن

راه های کنترل و پیشگیری لمپی اسکین

مطالبی که بهتر است قبل از ورود به دامپزشکی بدانید!

دیابت ملیتوس

لایه‌های تشکیل دهنده دیواره سُم

۱. لایه خارجی (Stratum Externum)

لایه خارجی از دو لایه تشکیل شده است. لایه نازک و نرم که پریوپل (prioplic) نامیده می‌شود و فقط در پیاز پاشنه (heel bulb) و قسمت‌های بالایی دیواره سُم وجود دارد. لایه دوم به نام لایه تکتوریوم (Tectorium) می‌باشد که قسمت خارجی و پایین ‏ پریول را می‌پوشاند.

۲. لایه میانی (Stratum Medium)

تشکیل دهنده بخش عظیمی از دیواره سُم می‌باشد؛ در برگیرنده توبول‌های شاخی دیواره سُم است و در استحکام دیواره سُم نقش اساسی ایفا می‌کند. این لایه ممکن است دارای رنگدانه یا بدون رنگ دانه باشد.

۳. لایه داخلی (Stratum Jnternum)

این لایه معمولاً سفید بوده و فاقد رنگدانه است. این لایه، قابلیت انعطاف بیشتری نسبت به دیگر لایه‌ها دارد. اتصال کف سُم با لایه داخلی به وسیله بافت شاخی بین لایه‌ای، خط سفید (white line) را ایجاد می‌کند.

4. لایه کوریوم(corium)

کوریوم یا درمیس (dermis) یک لایه با عروق فراوان که در زیر دیواره سُم قرار دارد و از بافت پیوندی، ماتریکس سفت تشکیل شده‌است. در بین این بافت‌، شریان‌ها، سیاهرگ‌ها مویرگ‌ها، اعصاب حسی و حرکتی بسیاری قرار دارد. لایه کوریوم وظیفه تغذیه و محافظت از سُم را بر عهده دارد.

منبع: کتاب بیماری‌ها و اختلالات سُم در اسب، ترجمه توحید فلاحتی نوده Adams and stashak’s lameness in horses – 6th edition