عمل سزارین در انواع مختلف سخت زایی ها به کار

می رود که موارد زیر را شامل می شود:

سخت زایی در تلیسه هایی که کانال زایمانی ان ها انقدر کوچک است که اجازه خروج جنین نسبتا بزرگ را نمیدهد؛ بد شکل بودن لگن مادر؛ جنین های غیر طبیعی پیشرفته؛ بسته بودن سرویکس؛ قرار گرفتن نادرست جنین در رحم؛ اب اوردگی کیسه آمنیوتیک و اب اوردگی کیسه آلانتوئیس؛ پیچش رحم و جنین های امفیزمی.

عمل سزارین را می توان به عنوان یه عمل جراحی انتخابی در شرایطی همچون ابستنی بیش از حد طولانی شده و یا در مورد یه گوساله بالقوه ارزشمند هنگامی که سخت زایی مورد انتظار است انجام داد. در بیش تر موارد، انتخاب فتوتومی یا سزارین به تجربه نسبی جراح در یکی از این ۲ مورد وابسته است. هم چنین انتخاب با توجه به موارد ارجاع شده نیز حائز اهمیت است.در گاو هایی که به مدت طولانی از دست کاری شدن جنین یا از کوشش های اعمال شده برای فتوتومی صدمه دیده اند و وضع عمومی انها مخاطره امیز است عمل سزارین انجام نمیشود.

رهیافت ها:

در حالت های مختلف سخت زایی رهیافت های متفاوتی مورد استفاده هستند. رهیافت مجاور مهره ای چپ یا رهیافت تهیگاه چپ برای جنین های زنده یا جنین هایی که به تازگی مرده اند،جنین های غیر الوده و گاو هایی که توانایی عمل جراحی در حالت ایستاده را دارند روش استانداردی است. در بعضی حالت ها مثل اتساع مشخص شکمبه یا زمانی که معاینات بالینی خارج کردن جنین را از سمت راست مناسب تر می داند، لاپاراتومی تهیگاه راست به کار می رود. به عنوان نمونه، جنینی که در سمت راست محوطه بطنی واقع شده است بسختی از تهیگاه چپ خارج می شود. با وجود این، در موارد معمولی برش تهیگاه چپ مناسب تر است؛  چرا که مشکلات کمتری در رابطه با خروج روده ها و رویارویی با ان ها وجود دارد.

درمورد جنین ها مرده و امفیزمی باید از رهیافت های شکمی سود جست. برای برش مجاور خط میانی شکمی بهترین رهیافت شکمی است، گاو باید به پشت خوابانده شود. با این وجود، بعضی جراحان ترجیح می دهند که از رهیافت شکمی خط وسط در حالی که گاو ۳۰ الی ۴۰ درجه از حالت کاملا به پشت چرخانده شده است استفاده کنند. شیوه ی دیگر، رهیافت مورب شکمی جانبی است که ممکن است در وضعیت خوابیده به پهلو انجام شود. هر ۳ روش احتمال آلودگی صفاق را در موقع خروج جنین امفیزمی، جنین الوده و پرده های جفت کاهش می دهند. رهیافت های شکمی در موارد زیر نیز به کار می روند: هنگامی که حیوان قادر به ایستادن نیست و یا موقعی که حیوان انقدر غیر قابل کنترل است که ایستادن جراح کنار حیوان در طول جراحی خطرناک است.